Mijn reis

Mijn naam is Tinanda Schilt. (1963)

Vanaf de tijd dat ik een kind was had ik altijd al belangstelling voor de beweegredenen en het gedrag van anderen. Desondanks koos ik, in de eerste instantie, voor een studie in de Engelse taal- en letterkunde. Hoewel de interesse voor het land, de cultuur en de literatuur is gebleven, realiseerde ik me al snel dat de studie niet was wat ik zocht en ben uiteindelijk afgestudeerd in de Orthopedagogiek Aansluitend heb ik de opleiding tot GZ-psycholoog gevolgd en ben, via de revalidatiepsychologie, in de geestelijke gezondheidszorg beland. Na jaren in een grotere GGZ-instelling te hebben gewerkt, heb ik in 2009 mijn eigen psychologiepraktijk opgericht. Dit gaf en geeft mij de mogelijkheid een werksetting te creëren waarin ik mijn opgebouwde expertise optimaal kan benutten en tegelijkertijd vooral bezig te mogen blijven met dat wat ik in mijn werk het meest boeiend en belangrijk vindt, namelijk mensen met uiteenlopende psychische klachten en problemen te behandelen op de manier die het beste bij hen past.

Ieder mens is voortdurend in ontwikkeling. Dat geldt dus ook voor mij. Wegens mijn achtergrond in de revalidatie, is mijn interesse in het raakvlak van de somatiek en psyche altijd gebleven. Daarom werk ik momenteel, naast mijn praktijk, ook op de afdeling medische psychologie van een algemeen ziekenhuis. Hierdoor is de wachtlijst soms wat langer dan ik zou willen, maar het brengt mij ook weer nieuwe inzichten die ik vervolgens weer in de praktijk kan inzetten.

In de afgelopen jaren heb ik steeds meer zicht gekregen op welke kant van mijn vak ik mij vooral wilde richten. In de eerste instantie heb ik mij gespecialiseerd in traumaverwerking door middel van EMDR. 

In de praktijk zag ik dat veel mensen, naast het te behandelen trauma, ook vaak kampten met (gecompliceerde) rouw- en verliesverwerking.

Ik realiseerde me dat, naarmate een mensenleven vordert, het thema verlies een steeds grotere rol gaat spelen. Ik heb het daarbij niet alleen over het verlies van een dierbare, maar ook op het gebied van gezondheid, werk, status of door het verliezen van betekenisvolle relaties

Een gevoeld verlies, op wat voor manier dan ook, grijpt altijd diep in. Dat er dan ook een vorm van rouw ontstaat is niet altijd goed te (h)erkennen. We leven in een tijd dat het lijkt of er voor ieder verlies een alternatieve winst bestaat. Je kunt een gevoel van falen of mislukking ervaren wanneer het jou niet lukt om deze winst te zien of binnen korte tijd te behalen. Dit komt dan nog bij de verlies ervaring op waardoor je gemakkelijk in een negatieve spiraal kunt belanden.

Ik raakte gefascineerd door de verschillende manieren waarop mensen hun veerkracht toch weer wisten te vinden en konden mobiliseren en dit heeft mij geïnspireerd om diverse behandelmethodieken dusdanig in te zetten dat het (her)vinden van balans en de veerkracht die daarvoor nodig is, het algemene uitgangspunt is.